این کتاب در سال 1382 در انتشارات بنی فاطمه (ع) به چاپ رسیده است و این نسخه تصحیح و به روز رسانی شده است.

به دل تاریخ سفر می کنیم تا برایمان از عشق بگوید از علی بن ابیطالب علیه السلام و دانه های معرفت را از بستر تاریخ در باغ سبز دلهایمان می کاریم تا جانهایمان تا همیشه تاریخ از ابد تا عطر ولایت سر سبز و معطر بماند

... مدینه مشرقی ترین گوشۀ زمین و آفتاب از مدینه طلوع می کند.
و خورشید از آنجا متولد می شود و به همه عالم سر می کشد و گرمایش را و نورش را به تمام ذرات هستی می بخشد.
جای پر جبرئیل در آسمان مدینه هنوز نقش بسته است.
سفر به مدینه سفر به سرزمین عشق های آسمانی است.
آنجا آسمان با زمین یکی می شود و تو می توانی دست دراز کنی و ستاره ها در انگشتانت بنشینند.
می توانی سیب ماه را از شاخۀ آسمان بچینی.
می توانی خورشید را در آغوش بگیری.
می توانی در کنار فرشتگان بال بکشی به هفت آسمان.
زمین مدینه یک قطعه از خاک بهشت است و نه .........
که همۀ بهشت است .
.....